Ίσως γιατί μέχρι να πάνε όλα καλά, φοβόμουν να το συζητήσω ακόμα και με τον ίδιο μου τον εαυτό, πόσο μάλλον με τους γύρω μου.
Φοβόμουν ότι ίσως πάει κάτι στραβά και ξυπνήσω από το όνειρο.
Τελικά πέρασαν τρεισίμησι μήνες γεμάτοι χαρά και προσμονή συνδυασμένη με εκατομμύρια ανασφάλειες και φόβους.
Δεν έκρυψα ποτέ την επιθυμία μου να γίνω μανούλα αλλά όπως πολύ καλά γνωρίζετε, το παιδί δεν είναι κάτι που παραγγέλνεις ή κάτι που σου έρχεται απλά επειδή το ζητάς.
Είναι κάτι που σε αξιώνει ο Θεός να το αποκτήσεις.
Εύχομαι και προσεύχομαι να πάνε όλα καλά μέχρι τέλους και να είμαι μια μανούλα αντάξια -έστω και κατά το ήμισυ- της δικής μου…δηλαδή τρυφερή , δοτική , υπομονετική… τα πάντα.
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σας.
Τις κρατώ σαν φυλαχτό.
Υ.Γ. Να πιστεύετε με όλη σας την ψυχή στην επιθυμία και το όνειρο. Μην αποκαρδιώνεστε από το χρόνο που περνά ή μια ατυχία που μπορεί να σας συμβεί. Όλα είναι μέσα στη ζωή".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας είναι απαραίτητα, αρκεί να μην είναι υβριστικά ή διαφημιστικά...