Νένα Χρονοπούλου: "Αν έχανα τον Χρήστο θα πήγαινα μαζί του..."

Σε μια ανθρώπινη εξομολόγηση για την πολύτιμη σχέση με το παιδί της προχώρησε η Νένα Χρονοπούλου. Μεταξύ άλλων, η αγαπημένη ηθοποιός μοιράστηκε τις δύσκολες στιγμές που βίωσε όταν ο νεογέννητος Χρήστος έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.

Οι πιο δύσκολες στιγμές που βίωσα ήταν τις ώρες που τον έχανα, τις ώρες που σταμάταγε η αναπνοή του και έκαναν οι γιατροί τα αδύνατα δυνατά και να τον ξαναφέρουν πίσω. Τότε ένιωθα ότι δεν έχω τίποτα στον κόσμο, παρά μόνο την προσευχή μου. Τον έχω δει να “φεύγει” πάνω από δέκα φορές. Ας είναι καλά εκεί που πήγε η Αννα Βασιλειάδου. Αυτή μου τον έφερνε πίσω.

Είναι η σπουδαία νεογνολόγος και παιδίατρος που γλίτωσε το παιδί μου, αλλά δυστυχώς έφυγε από τη ζωή πριν από λίγο καιρό, χτυπημένη από καρκίνο» εξιστορεί στο site mothersblog.gr με συγκίνηση η καταξιωμένη ηθοποιός.

«Δεν ήξερα αν το επόμενο δευτερόλεπτο θα υπάρχει το παιδί μου... Ημουν επί μήνες σχεδόν όλη τη μέρα έξω από την Εντατική. Μία μέρα ήταν πολύ χάλια. Μου έλεγαν “είναι δύσκολη η νύχτα του”. Στην απόγνωση ότι “φεύγει” το δικό μου πλάσμα δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου. Το πιθανότερο είναι ότι θα είχα κάνει πολύ μεγάλη τρέλα αν “έφευγε”. Θα τον ακολουθούσα. Δεν το είχα ξεστομίσει. Νομίζω ότι μόνο εκείνος ένιωθε την απόφασή μου. Είχα απίστευτο δέσιμο με αυτό το πλάσμα και ακόμη το έχω. Μάζευα το γάλα μου κάθε μέρα και το έβαζα στην κατάψυξη, ακόμη και όταν ο Χρήστος δεν μπορούσε να πιει γιατί ήταν αδύναμος και πολύ μικρός. Οταν άρχισε μετά από δύο μήνες να πίνει γάλα, ήπιε το δικό μου. Δεν είχα δικαίωμα να κλαίω, να στενοχωριέμαι, γιατί έπρεπε το γάλα μου να είναι γλυκό και όχι πικρό. “Το γάλα σας είναι φάρμακο. Χρειαζόμαστε το γάλα σας και την προσευχή σας. Τα άλλα είναι δική μας υπόθεση” μου είχε πει η Αννα Βασιλειάδου την πρώτη φορά που είχα την τύχη να τη γνωρίσω...»

Η αγαπημένη ηθοποιός ομολογεί επίσης: «Η ζωή μου με τον Χρήστο είναι σαν τη ζωή της Σταχτοπούτας, απλώς ο δικός μου πρίγκιπας είναι λίγο πιο μικρούλης και είναι σάρκα από τη σάρκα μου και αίμα από το αίμα μου... Το παιδί μου μου έμαθε ότι όλα τα φιλιά δεν έχουν ανταλλάγματα, ότι αγαπάνε κάποιοι αγνά και ότι η δική τους αγκαλιά σε ξεκουράζει και σου δίνει ελπίδα».


ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΙΤΣΑΣ/espresso