Στα επτά μου ο πατέρας μου με πήγε να δω πουτ@ν#ς και τραβεστί», δηλώνει ο Στράτος Τζώρτζογλου

Αφοπλιστικά ειλικρινής για την παιδική του ηλικιά στο Πασαλιμάνι και τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρικό νοσοκομείου ήταν ο Στράτος Τζώρτζογλου σε συνέντευξη που έδωσε στο Ποντίκι.
«Από παιδί έμαθα να επιβιώνω στο Πασαλιμάνι. Ήμουν το πολύ επτά χρονών όταν ο πατέρας μου με πήρε και μου έδειξε την Τρούμπα, τις πουτάνες, τους νταβατζήδες, τις αδερφές, τα τραβεστί, όλο το περιθώριο της εποχής. Δεν είχαμε και μεγάλη διαφορά ηλικίας. Εκείνος ήταν 19 ετών ναυτικός όταν με έκανε, η μητέρα μου μόλις 14».

Αυτό δήλωσε στο Ποντίκι Art ο δημοφιλής ηθοποιός σχετικά με τι κοινά βιώματα έχει που τον βοηθούν να ερμηνεύσει τον μονόλογο του Γιώργου Ιωάννου που ανεβάζει στα πλαίσια της παράστασης «Είσαι σκοπός και γύρω σου χορεύουν τσοπανόσκυλα» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης).

Προσθέτοντας, σχετικά με τις αναμνήσεις που έχει από τον ρακοσσυλέκτη πατέρα του «Έπαιρνε πράγματα από τα σκουπίδια και τα πουλούσε στο Μοναστηράκι. (...) Θυμάμαι μια από τις τελευταίες φορές που τον είδα, γιατί δυστυχώς έφυγε νωρίς, τον παρακολουθούσα, χωρίς να το ξέρει, να βγάζει μια σακούλα από τον κάδο απορριμμάτων και με χειρουργική τρυφερότητα να την ανοίγει για να βρει κάτι πολύτιμο. Φαίνεται κάτι βρήκε, γιατί προχώρησε σχεδόν χαρούμενος».

Όσον αφορά το πως βρέθηκε στο θέατρο, ο Στράτος Τζώρτζογλου περιγράφει γλαφυρά «Έπαιξαν ρόλο διάφορα πράγματα. Όπως ότι ως φαντάρος βρέθηκα σε ψυχιατρικό νοσοκομείο. Είχα εμπλακεί σε ένα καβγά με ένα αξιωματικό στη Λήμνο όπου βρισκόμουν ξεχασμένος χωρίς λεφτά και με έφεραν στην Αθήνα. Εκεί μέσα γινόντουσαν ακόμη ηλεκτροσόκ και είχα δει κάποια. Αργότερα, όταν χρησιμοποίησα την εμπειρία σε αυτοσχεδιασμούς της σχολής, φώναξαν όλους τους σπουδαστές να με δουν. Την ίδια εποχή με το στρατό, έκανα bodybuilding σε ενα υπόγειο γυμναστήριο και ένας φίλος με πήγε σε μια ερασιτεχνική ομάδα στο Αιγάλεω. Συμμετείχα σε μια παράσταση που δεν έγινε ποτέ. Τότε άρχισα να διαβάζω βιβλία για πρώτη φορά. Επίσης τότε είδα τον Κουν σε μια εκπομπή στην τηλεόραση και μου καρφώθηκε η ιδέα να παώ να τον γνωρίσω. Να πάω στην σχολή του, ακόμη και αν έπρεπε να τον απειλήσω με μαχαίρι για να με βάλει να δουλεύω στα σκηνικά. Δεν με ένοιαζε. Μπήκα στη σχολή με υποτροφία. Δραχμή δεν είχα. Δυο μήνες μετά ο Κουν μου έδωσε να παιω τον ρόλο του Μιχάλη στον 'Ήχο του Όπλου'».